به گزارش شریان نیوز؛"نیکلاس مادورو”، Nicolas Maduro"" معاون "رئیس جمهور ونزوئلا" اعلام کرد، "هوگو چاوز" در سن 58 سالگي به دليل وخامت جسماني ناشي از "سرطان" فوت کرده است.

به گزارش فاکس‌نيوز، "ونزوئلا" چاوز 58 ساله در بیمارستانی در "کاراکاس" در گذشته است. 

در این جلسه که به طور زنده از تلویزیون دولتی ونزوئلا پخش شد "نیکلاس مادورو" معاون رئیس جمهور اين کشور در مقابل کابینه و دیگر اعضای بلند پایه دولت ونزوئلا درباره شرایط جسمانی چاوز، وضعیت کشورش و توطئه دشمنان سخنرانی کرد.

نیکلاس مادورو از اخراج دیپلمات‌های آمریکایی که به دنبال توطئه علیه دولت ونزوئلا هستند خبر داد و گفت که قصد داریم یک دیپلمات آمریکایی را به جرم تلاش برای ارتباط با نیروهای نظامی و بی ثبات کردن کشور اخراج کنیم.

وی به این دیپلمات آمریکایی که از وی به عنوان وابسته نیروی هوایی یاد کرد هشدار داد که طی 24 ساعت ونزوئلا را ترک کند. 

"هوگو چاوز" که بود؟

هوگو چاوز در سال 1998 به عنوان رييس جمهور ونزوئلا انتخاب و در 2 فوريه 1999 رسما تصدي اين مقام را عهده‌دار شد.

"چاوز" داراي پيشينيه نظامي بود و طي دوران خدمت خود در "ارتش ونزوئلا" يک نيروي انقلابي درون "سازمان ارتش ونزوئلا" ايجاد کرد و در سال 1992 "کودتايي نافرجام" جهت سرنگوني "کارلوس اندرس پرس" رييس جمهور وقت ونزوئلا ترتيب داد. چاوز پس از کودتا دستگير شد. او پس از سپري کردن دو سال در زندان از سوي "رافائل کالدرا" رييس جمهوري وقت ونزوئلا مورد عفو قرار گرفت. از اين زمان به بعد او از عرصه نظامي فاصله گرفت و وارد عرصه سياسي شد.

چاوز با استفاده از تبحر خويش در امر سخنوري و "شخصيت کاريزماتيکي" که به محبوبيت وي ميان مردم مي‌افزود، به عنوان يک رهبر چپ گرا و يک "سيمون بوليوار" امروزي - قهرمان استقلال "آمريکاي لاتين" از "استعمار اسپانيا"- در انتخابات رياست جمهوري سال 1998 شرکت کرد و به عنوان رييس جمهوري ونزوئلا از سوي مردم اين کشور برگزيده شد.

هوگو چاوز پس از در اختيار گرفتن مقام رياست جمهوري دست به اصلاحات گسترده‌اي – موسوم به "انقلاب بوليواري"- در شئون سياسي، و اقتصادي ونزوئلا زد. اين اصلاحات مبناي قضاوت طرفداران و مخالفان چاوز درباره سياست‌هاي وي طي دوران رياست جمهوري‌اش شد.

طرفداران چاوز، وي را رهبري مردم گرا و قهرمان فقرا مي‌دانند، در مقابل منتقدان وي، چاوز را مردي مخالف سياست‌هاي اقتصادي توصيف مي‌کنند. چاوز بويژه در مقام يکي از منتقدان سياست‌هاي آمريکا و اروپا در آمريکاي جنوبي ظاهر شده و تمام هم و غم خويش را متوجه اتحاد و همبستگي ميان کشور‌هاي آمريکاي لاتين و جهان سوم کرده است. او يکي از طرفداران پر و پا قرص "فيدل کاسترو" رهبر کوبا است و از تصميمات اقتصادي و سياسي وي حمايت مي‌کند. "جورج بوش" رييس جمهور آمريکا اما از جمله شخصيت‌هاي سياسي است که همواره از سوي هوگو چاوز شديدا مورد انتقاد قرار گرفته است.

"هوگو چاوز" اما در دور اول رياست جمهوري خود بر ونزوئلا دوران پر تلاطمي را سپري کرد. چاوز در سال 2002 از يک کودتا و اقدام به آدم‌ربايي جان سالم به در برد و توانست خود را در مقام رييس جمهوري حفظ کند. او همواره "ايالات متحده آمريکا" را به طرح ريزي و اقدام به برپايي اين کودتا متهم کرده است. در اوخر سال 2005 نيز حاميان "هوگو چاوز" در پي يک پيروزي قاطع بر مخالفان، اکثر کرسي‌هاي "مجلس ملي ونزوئلا" را از آن خود کردند. "هوگو چاوز" پس از پيروزي در انتخابات 3 دسامبر 2006 براي شش سال ديگر به رياست جمهوري ونزوئلا برگزيده شد.

"اصلاحات چاوز"

هوگو چاوز با هدف بهبود وضعیت رفاهی مردمان کشورش و کاهش اختلاف شدید طبقاتی برنامه‌های مبتکرانه‌ای را در اقتصاد ونزوئلا به اجرا درآورد .موفقیت این برنامه‌ها به تحول چشمگیری در زندگی جمعیت فقیر ونزوئلا منجر شده و او را به صورت قهرمان ملی مردم آمریکای لاتین درآورده‌ است. از اصلاحات چاوز در اقتصاد ونزوئلا می‌توان به این موارد اشاره کرد:

ملی کردن برخی از صنایع بزرگ و پربازده

کاهش قدرت شرکت‌های چندملیتی و محدودیت در فعالیت‌های آن‌ها

ساخت صدها هزار خانه ارزان قیمت در نقاط مختلف کشور و واگذاری آن‌ها به مردم

مبادله پایاپای نفت مهم‌ترین منبع درآمد ارزی ونزوئلا با محصولات و خدمات کشورهای وارد کننده نفت؛ به طور مثال ونزوئلا در ازای نفتی که در اختیار کوبا قرار می‌دهد از پزشکان و معلمان کوبایی برای توسعه کشور استفاده کرد. 

سیاست خارجی

هوگو چاوز در دوران ریاست جمهوری خود سیاست خارجی خود را برپایه "دیپلماسی نفتی" قرار داد. او در 2007 پیشنهادی ارائه کرد که مطابق با آن برخی از کشورهای "آمریکای جنوبی" و "آمریکای لاتین" این امکان را یافتند که بهای 40 درصد از نفت خریداری شده از ونزوئلا را برای 25 سال، با سود تنها یک درصد، عقب بیاندازند. منتقدان چاوز او را متهم می‌کنند از ثروت نفتی کشور برای گسترش نفوذ سیاسی خود و "دولت کوبا" در سراسر منطقه استفاده کرده است. چاوز میلیاردها دلار از درآمدهای نفتی ونزوئلا را در کشورهای دیگر آمریکای لاتین سرمایه گذاری یا صرف کمک به بازپرداخت بدهی کشورهایی چون آرژانتین و برزیل کرد در نوامبر سال 2007 میلادی ودر اجلاسی در شیلی هوگو چاوز، در حضور نخست وزیر وقت اسپانیا "خوزه لوئیز زاپاته رو" و "پادشاه اسپانیا"، در سخنانی "خوزه ماریو ازنار" را "فاشیست" خطاب کرد.

در سال 2007 هوگو چاوز اعلام کرد که از دولت‌های اروپایی و آمریکا خواهد خواست گروه شورشی چپی "فارک "در کلمبیا را "تروریست" قلمداد نکنند. "رئیس جمهور کلمبیا" در واکنش به این موضوع اعلام کرد که اعضای "فارک" تروریست‌هایی هستند که برای براندازی دولتی که به شیوه‌ای دموکراتیک انتخاب شده، با "قاچاق کوکائین" هزینه عملیات خود را تامین می‌کنند، کودکان را بکار می‌گیرند و مین کار می‌گذارند.

فقر، عامل تأیید چاوز

هوگو چاوز، بیش از هر چیز، در نزد "مردم فقیر ونزوئلا" بسیار محبوب است. بسياري از آنها، از برنامه‌های اجتماعی او که هزینه‌های لازم آن، با درآمد صنعت نفت تأمین شده، سود برده‌اند. براساس گزارش شورای عالی انتخابات این کشور ("CNE")، نزدیک به 100ناظر بین‌المللی همه‌پرسی اخیر را دنبال کرده‌اند که در جریان آن یک نماینده‌ اسپانیایی نیز از ونزوئلا اخراج شد و اسپانیا نیز برای اعتراض "سفیر ونزوئلا" را به وزارت خارجه‌ خود در مادرید فراخواند.

چاوز، الگو و راهگشای طیف جدیدی از رهبران چپ‌گرای آمریکای لاتین بوده است. او در بخش سیاست خارجی مخالف نفوذ آمریکا در آن منطقه و در پی برقراری رابطه با متحدانی چون "ایران" و "کوبا" و دیگر مخالفان "واشنگتن" بود. چاوز در این میان مناسبات خود را با کشورهایی چون "لیبی"، "روسیه" و "چین" نیز گسترش داد.

رييس‌جمهور فقيد ونزوئلا خود را ادامه‌دهنده‌ راه قهرمانان آزادی آمریکای جنوبی همچون سیمون بولیوار، می‌دانست و همواره با "لوئیس ایناسیو لولا"، رئیس جمهور سابق برزیل، برای ایفای نقش رهبری در آمریکای جنوبی در رقابت بود.

چاوز و مسئله فلسطين

"هوگو چاوز" رييس جمهور ونزوئلا با اعلام اينکه "اسراييل" قاتل اجير شده "آمريکا" است، گفت که اين رژيم بايد روزي سرجاي خود نشانده شود.

خبرگزاري "رويترز" از "کاراکاس" گزارش داد، چاوز در ديدار با "بشار اسد" رييس جمهوري سوريه که به ونزوئلا سفر کرده بود اظهار کرده بود: "شکي نيست که اسراييل به بازوي مرگ و کشتار در خدمت آمريکا تبديل شده است. اين رژيم براي همه ما يک تهديد به شمار مي رود."
چاوز با اعلام حمايت از "مقاومت مسالمت آميز" براي استرداد بلندي‌هاي اشغال شده "جولان" گفت اين سرزمين روزي به "سوريه" باز خواهد گشت.

چاوز يکي از منتقدين سرسخت "رژيم صهيونيستي" و آمريکا بود. ونزوئلا در پي "حمله اسراييل به غزه"، اين رژيم را "هولوکاست" خواند و هرگونه روابط با "تل‌آويو" را قطع کرد.

وي در ادامه گفت: "تلاش‌هاي آمريکا براي به انزوا کشاندن سوريه با شکست مواجه شده است و تل آويو خيلي سريع در حال از دست دادن هم پيمانان‌خويش است."

اسد در اين ديدار انتقاد چاوز از آمريکا و اسراييل را ستود و گفت: "اندک کساني از سياستمداران هستند که جرات نه گفتن را، دارند."
چاوز به خاطر مواضع "ضد امپرياليستي‌اش" از محبوبيت زيادي در ميان ملت‌هاي "عرب" برخوردار بود.

"هوگو چاوز " رئيس‌جمهور فقيد ونزوئلا، مواضع سازمان ملل متحد در قبال تجاوزگري اخير اسرائيل و "برنامه هسته‌اي ايران" را شرم‌آور خوانده است.

ونزوئلا پس از هوگو چاوز

به گزارش يورونيوز يکی از آخرین دفعاتی که هوگو چاوز رئیس جمهوری ونزوئلا در انظار عمومی ظاهر شد، در شب پیروزی‌اش در انتخابات اکتبر سال 2012 میلادی بود. او برای بار چهارم به ریاست جمهوری رسید. اما با وجود وضع سلامتش ممکن بود هیچگاه نتواند این سمت را به انجام رساند.

هوگو چاوز از مدت‌ها پیش بیمار بود. هموراه شایعات زيادي در مورد وضع وخیم سلامتش، و جانشینش در خیابانهای کاراکاس شنیده می‌شد. حتی اگر فرمانده چاوز جانشین خود را از پیش مشخص کرده باشد، باز هم آینده ونزوئلا معلوم نیست.

نیکلاس مادورو، معاون فعلی چاوز، برگزیده خود اوست. اما برخی گمانه زنی‌ها از احتمال جانشینی "دیوسدادو کابیو" که هم اکنون ریاست پارلمان را بر عهده دارد، حکایت می‌کنند.

مادورو و "کابیو"، که در ظاهر با یکدیگر رفاقت دارند، در خفا با یکدیگر رقابت می‌کنند. این دو یک مسیرهای متفاوتی را پیموده‌اند. کابیو فردی نظامی است که با تفکرات حاکمان کوبا نزدیکی سیاسی ندارد.

مادورو یک رهبر سابق جنبش‌های کارگری است و بسیار به چاوز و برادران کاسترو نزدیک است. چنانچه هوگو چاوز نتواند رئیس‌جمهور احتمال این می‌رود که مادورو پس از برگزاری انتخاباتی، در عرض 30 روز به قدرت برسد.

یک استاد سیاست بین الملل از "دانشگاه فلوریدا" می‌گوید: "در شرایطی که نوعی مبارزه‌ بزرگ در جریان است، چاوز عاملی برای ثبات در ونزوئلا بود. نبردی نه فقط میان طرفداران او، بلکه برای کسانی که فکر می‌کنند مخالفان می‌خواهند هرچه که منش و روش چاوز طی‌ دهه‌ گذشته به ‌ارمغان آورده را از بین ببرند".